Ossobuco alla bourguignon

Miał być ogon wołowy, ale ponieważ ogony okazały się niezbyt łatwe do zdobycia padło na inną części wołu, która ma podobnie kleiste mięso. Zresztą gicz wołowa to moja ulubiona część zaraz po polędwicy więc nawet zbytnio się nie wahałem z podjęciem decyzji. I tak oto powstało danie łączące ze sobą kuchnię włoską i francuską, i aż dziw bierze, że tak późno wpadłem na pomysł żeby ossobuco przyrządzić właśnie w ten sposób. Nie muszę chyba nawet zbytnio tego zestawu zachwalać, składniki mówią same za siebie:) Ale jeśli ktoś nie miał jeszcze do tej pory przyjemności jedzenia giczy wołowej ciętej w poprzek do gorąco zachęcam, bo to rzecz absolutnie wyjątkowa. 

Przygotowanie:

Ponacinać zewnętrzną skórę na kotletach w kilku miejscach, żeby nie poskręcały się podczas smażenia. Obtoczyć mięso w niewielkiej ilości mąki, posolić, popieprzyć, obsmażyć na rozgrzanym maśle i oleju z obydwóch stron i odstawić. Na pozostały tłuszcz wrzucić pokrojone; boczek, marchewkę, czosnek cebulę i pora. Smażyć chwilę, następnie dołożyć mięso, koncentrat pomidorowy, zioła, wlać wino, bulion, przykryć i wstawić do nagrzanego do 150 C piekarnika na ok. 1,5 - 2 godz. Kiedy mięso będzie już miękkie dodać do niego podsmażone na patelni pieczarki i szalotki i dusić razem kilka minut. Przed podaniem przyprawić do smaku solą, pieprzem i dodać pokrojone w ósemki i ugotowane wcześniej młode ziemniaki.

Składniki dla dwóch osób:

2 kotlety z giczy wołowej z kością
50 g wędzonego boczku
1 duża marchew
1 płaska łyżka przecieru pomidorowego
duża garść małych pieczarek
kilka ząbków czosnku
1 średnia cebula
2-3 szalotki lub małe cebulki
kawałek pora pokrojonego w plasterki
1 kubek czerwonego wytrawnego wina
2/4 kubka bulionu, najlepiej wołowego
2-3 łyżki klarowanego masła
2 łyżki oleju
1 łyżka olej roślinny
kilka młodych ziemniaków 
trochę ziół (tymianek, rozmaryn, natka pietruszki)